Waarom ik als meisje in het krachthonk sta.

Een tijdje geleden schreef ik dat ik het jammer vond dat vooral jongens deelnemen aan krachttraining. ‘Alsof er een onzichtbare muur is gebouwd’ met de vrouwen op de loopbanden en de mannen bij de gewichten. Tegenwoordig lijkt er een switch te zijn ontstaan waarin steeds meer meisjes de overstap maken naar het krachthonk. Dat vind ik leuk! Waarom ik twee jaar geleden de overstap maakte? En waarom ik vind dat jij (als meisje) ook deze overstap moet maken? Dat vertel ik je in deze blog!

‘Maar ik wil niet gespierd worden!’
Bullshit.  Als vrouw kom je er niet uit te zien als een mannelijke bodybuilder. Dat komt simpelweg door het feit dat mannen andere hormonen hebben dan vrouwen. Hormonen met meer aanleg om spiermassa aan te maken, dat is nou eenmaal zo. Ben daar dus vooral niet bang voor. Natuurlijk zul je wel meer spierdefinitie zien zodra je meer gaat trainen. Maar spierballen zo groot als die van Arnold Schwarzenegger zul je als vrouw (gelukkig!) nooit kunnen krijgen.

Waarom ik in het krachthonk sta?
Dit antwoord kan ik je heel makkelijk geven. Ik vind het leuk om te doen en krijg er een voldaan gevoel van! Want zeg nou eerlijk, een uurtje met gewichten spelen klinkt toch al veel verleidelijker dan een uurtje op de automatische piloot stappen zetten op een loopband? Zoals ik vaak zeg, vind ik het belangrijk dat je kiest voor een sport die jij leuk vindt.

Spierpijn en krachttraining gaan nou eenmaal samen…

Een andere reden waarom ik voor krachttraining kies is de spierpijn! Misschien klinkt het een beetje raar maar het geeft me gewoon een gevoel dat ik écht iets gedaan heb. En ja, spierpijn en krachttraining dat gaat nou eenmaal samen. Bovendien zie je snel progressie aan je lichaam. Leg je bijvoorbeeld een tijdje de focus in je trainingen op je armen, dan is er een grote kans dat je hier na een aantal weken ook daadwerkelijk verandering in ziet. Ten minste, dit heb ik zo ervaren.

Ik snap dat het lastig is om van de ó zo vertrouwde cardio zone naar die ene hoek in de sportschool te gaan waar alle mannen zich verzamelen. Ik schreef eerder deze blog met tips om deze overstap nét wat makkelijker te maken. Toch raad ik het je aan om het een keertje te proberen. En blijkt het toch écht niets voor jou te zijn? Dan heb je het in ieder geval geprobeerd en kun je altijd nog overschakelen naar een andere sport. Want jeetje, er is zoooveel te doen!

Ben jij als meisje ook al in het krachthonk te vinden? Of houdt jou toch nog iets tegen om deze overstap te maken?
Laat het me weten!

Liefs,
Jip