Let’s talk about: de ‘fitgirl-hype’ en de perfectie op Instagram…
Afgelopen week zag ik in de Volkskrant het volgende interessante artikel: “Zorgt ‘fitgirl’-hype voor een nieuwe eetstoornis?” Ik opende het artikel, las het stuk en had even een besefmomentje. Een besefmomentje dat je als blogger best wel een grote invloed kunt hebben. Wat is het gevolg van de foto’s die ik, maar ook andere bloggers posten? In deze blog een kort stukje met mijn mening over de ‘fitgirl-hype’…
‘Ik begrijp eigenlijk heel goed dat je er in door kan slaan’.
Ik ben al sinds kleins af aan sportief. Hardlopen, fitnessen, voetballen… Steeds de lat een stukje hoger leggen en mezelf blijven uitdagen. Dat geeft me voldoening. Ja, ik ben een tijdje bezig geweest met het kwijtraken van een aantal kilo’s (die er door het studentenleven iets sneller dan verwacht aan waren gekomen). Daarbij heb ik meegemaakt dat het met krachttraining en juiste voeding snel kan gaan. De kilo’s vlogen eraf en ik verbaasde me erover hoe snel mijn lichaam kon veranderen. Het zien van die progressie gaf me een soort ‘verslavend’ gevoel. Ik begon steeds meer fitgirl-accounts op Instagram te volgen. Deze meiden inspireren mij maar ik ging mezelf ook steeds meer vergelijken. ‘Had ik maar zo’n platte buik als…’ Of de rondingen als…’ Gelukkig vond ik voor mijzelf een balans tussen voeding en sporten. Maar door het meemaken van dat ‘verslavende’ gevoel begrijp ik eigenlijk heel goed dat je er in door kan slaan.
De perfectie van instagram…
Op Instragram zie je vaak perfect plaatjes voorbijkomen. Logisch eigenlijk want iedereen laat graag zijn beste kant zien. Ik post regelmatig foto’s om mensen te inspireren. Denk hierbij aan plaatjes van bijvoorbeeld een gezond eiwitrijk recept of een progressieplaatje van mijn spieren. Ik ken mijn goede kanten, span mijn spieren aan en plaats er een goede filter overheen om de imperfecties te vervagen. Die perfectie, ik doe er dus ook aan mee.
MAAR ik vind het ook belangrijk om te laten zien dat niet alles perfect is. Want als ik zit heb ik ook geen platte buik, ik eet ook regelmatig vette pizza (in bed!), doe graag knoflooksaus op mijn broodje en drink graag een glaasje wijn (of meerdere!).
Ik vind het goed dat er steeds meer aandacht komt voor de ‘balans’. Zo zijn er steeds meer ‘fitgirl-accounts’ die laten zien dat het niet altijd perfect is. Want het gaat niet alleen om gezond eten, veel sporten en een platte buik. Het gaat om de manier hoe jij je voelt. En daar wordt door iedereen een andere invulling aan gegeven. Ik hoop dat ik dat met mijn account kan overbrengen.
Wat vind jij van de fitgirl-hype? Laat jij je er veel door beïnvloeden?
Liefs,
Jip
De vind de fitgirl hype echt superleuk en mooi om te zien dat mensen elkaar motiveren om gezond te worden en balans te vinden. Maar ik begrijp dat het best er voor kan zorgen dat mensen er door worden beïnvloedt.
Ik volg veel fitgirl accounts en vind het btw superleuk om zulke mensen te volgen die met zulke positiviteit buitenstaanders ook enthousiast maken over gezond leven en sporten. Maar heeft voor veel onzekerheid bij mij gezorgd. Ik sportte best veel (6-7 keer per week) al van mij zelf. Ik heb altijd veel gesport en vond het ook superleuk. Maar toen ik bijvoorbeeld zag hoe fit en gespierd de fitgirls waren vond ik mijzelf niet fit en mooi genoeg. Ik ben toen steeds meer gaan sporten en minder gaan eten. Wat eerst een gezond doel had om sterk en fit te worden werd bij mij al snel licht en dun.
Op een gegeven moment begon mijn omgeving om te merken dat ik best wel wat afviel en kreeg ik voortdurend te horen” Je bent nu mooi hoor en fit en sterk, je moet niet meer afvallen hoor”
Wat heel lief bedoeld was maar niet echt hielp omdat ik nog meer wou afvallen en slanker worden. Ik was heel geobsedeerd door de inname calorieën die ik op een dag in nam en vond mijn proces eigenlijk niet snel genoeg gaan en ging steeds minder en minder eten.
Ik had minder energie om te sporten maar mijn mentale kracht was heel sterk en wou dat ik door ging met afvallen. Eigenlijk had ik op dat moment hulp moeten krijgen omdat het minder met mij ging en ik denk dat ik op dat moment alles nog wel te verhelpen was.Maar ik ging door en viel steeds meer af. Op een gegeven moment is mijn moeder met mij naar de dokter gegaan en die heeft de diagnose “Anorexia Nervosa” vastgesteld. Mijn moeder maakte zich zorgen om mij terwijl ik het gevoel had dat ik alles nog wel kon wat ik anders altijd deed. Ik kreeg therapieën maar deze werkte juist averechts. Ik kreeg meer de neiging naar controle over het eten en ging steeds meer sporten en minder eten. Een paar weken later moest ik stoppen met sporten en mocht ik vrij weinig nog aan beweging doen.
Doordat ik nog wel die bewegingsdrang had ging ik thuis volop aan het sporten om veel kcal te verbranden en het eten ging steeds lastiger. De kinderarts maakte zich steeds meer zorgen en heeft me hierdoor opgenomen in het ziekenhuis. Ik lig hier nu bijna 2 weken en heb het hier heel lastig mee. Als ik eerder had gezegd dat ik wel heel obsessief bezig was met eten was het waarschijnlijk nooit zo ver gekomen.
Of fitgirls er voor gezorgd hebben dat ik nu in het ziekenhuis lig? Nee maar hebben wel mij beïnvloedt doordat ik erg gevoelig ben voor meiningen van anderen en vergelijk mezelf snel met mensen. Ik denk het deels door mijzelf komt dat ik nu verstrikt ben geraakt in dit probleem en dat fitgirls hier weinig mee te maken hebben. Zij motiveren je juist om gezond te leven en balans te vinden met sporten en voedsel. Wat ik nu doe ik het tegenovergestelde van wat hun bedoelingen zijn en ben er ook heilig van vertrouwd dat ze NOOIT mensen zullen aanzetten om steeds meer af te vallen en lichter te worden. Hun bedoeling is dat je gezond leven leidt en hun zorgen niet voor de eetstoornis. Uit eindelijk doe je dat toch zelf ookal was dat nooit je bedoeling geweest. Ik had ook nu veel liever een leven geleidt zonder het ziekenhuis en wil ook de tip mee geven dat als je het gevoel hebt dat je obsessief bezig bent met sporten en calorieën tellen trek aan de bel.
Er zijn genoeg mensen die je hiermee kunnen helpen en er voor zorgen om dit te voorkomen. Uiteindelijk brengt het je weinig en je kan zo gewoon niet oud worden als je steeds maar afvalt.
Ik hoop dat jullie begrip hebben voor mijn verhaal en wil duidelijk maken dat je er niets aan kan doen dat je hier last van krijgt. Het is niemand zijn schuld en je kan er gewoon geholpen voor worden ookal kan het proces heel lastig gaan worden
X
Mooi verhaal zeg!
Mooi geschreven zeg! 😉
Soms is het wel lastig om jezelf er niet mee te vergelijken, maar dan denk ik weer dat het hun reis is. Die fitgirls krijgen er vaak voor betaald en zijn al jaren bezig met hun figuur. Ik kijk naar mijn eigen reis en gebruik het vooral als inspiratie om zelf aan de slag te gaan. En soms is een broodje kroket ook gewoon heel lekker in plaats van een droge salade, haha. Daar draait het om.
Ik ben blij met het zoeken naar de balans 😀 Marathontraining in de ochtend en taart erna voor ontbijt #YESPLEASE
Soms laat ik er me door beïnvloeden, maar niet meer zo zwaar als vroeger. En een cheatday of een snackje moet kunnen gewoon ??