Wedstrijdverslag: halve marathon Utrecht 2019 – ‘Nieuwe PR!’

Inmiddels kan ik met een medaille om mijn nek en de beentjes omhoog terugkijken op een toffe, zonnige, maar ook iets wat chaotische dag. In dit blogje vertel ik je graag over het verloop van de Utrecht halve marathon 2019, mijn nieuwe PERSOONLIJKE RECORD (aahhh!!) en of ik wel de goede kant op ben gelopen…

‘…proppen alsof het een trein in China was’.

Als stresskip eerste klas besloot ik zo op tijd mogelijk te vertrekken met de gedachte ‘je weet maar nooit welke tegenslagen je tegenkomt wanneer je met de trein reist’. Op zondagochtend 12 mei zat ik dus al rond half 8 in de trein op weg naar Utrecht. Al snel werd me duidelijk dat het een goede keuze was geweest dat ik zo vroeg was vertrokken. Er reden namelijk nauwelijks bussen door Utrecht wegens de marathon. Daarnaast stond niets over de marathon vermeldt en kon ook niemand mij vertellen hoe je bij de start kon komen als je mee wilde rennen… Na wat zoeken bleek enkel één (?!) lijnbus richting de start van de wedstrijd te rijden. Je raadt het al, honderden lopers moesten met die bus mee dus werd het proppen alsof het een trein in China was. Ik vraag me nog steeds af of iedereen die vanuit Utrecht Centraal met het openbaar vervoerde reisde, de start heeft gehaald… Puntje voor de organisatie voor volgende keer.

‘…piekeren over of ik bijvoorbeeld wel of niet te hard van start ga.’

Nadat ik mezelf in bus nr. 3 gepropt had, kwam ik gelukkig alsnog ruim een half uur voor de start op de goede bestemming aan. Mo (@runningwithmo) was zo lief geweest om alvast mijn startnummer op te halen zodat ik alsnog zonder stress richting de start kon.

3,2,1 PANG! Weg waren we. Een andere jongen bleek precies hetzelfde doel als ik te hebben (< 1:50 uur) en ik besloot zijn tempo te volgen. Ik merkte dat ik het vooral mentaal heel fijn vond dat ik met iemand samen kon lopen. Want ik weet van mezelf dat ik in het begin van een wedstrijd nogal veel kan piekeren over of ik bijvoorbeeld wel of niet te hard van start ga.

De eerste 10 kilometers liep ik heerlijk, het zonnetje scheen maar het was niet te warm, ik had goed geslapen en geen last van pijntjes. Ik voelde me fit! Tijdens het tweede deel kreeg ik het het een stuk zwaarder (logisch natuurlijk). Mijn benen begonnen te verzuren en ik ging wederom piekeren over de vele meters die ik nog moest gaan afleggen…

‘EEN NIEUW PERSONAL RECORD!’

Toch lukte het me om het beoogde tempo (5:10) voort te zetten en de laatste kilometers zelfs te versnellen met de gedachte ‘als ik nu doorloop dan kan ik eerder stoppen‘. Mijn benen waren inmiddels zo erg verzuurd dat die toch niet meer voelde. Het resultaat: EEN NIEUW PERSONAL RECORD! Uiteindelijk kwam ik na 1 uur, 48 minuten en 17 seconden over de finish. YES! Dat is wel 3 minuten sneller dan mijn vorige halve marathon.

Volgens mijn sporthorloge en Strava heb ik een halve kilometer te ver gelopen dus ik denk dat wanneer het parcours daadwerkelijk 21.1 kilometers lang was geweest ik zelfs onder de 1:48 had kunnen duiken. Ach, ik heb in ieder geval niet bijna de dubbele afstand hoeven lopen zoals de mensen die de 10 kilometer renden hebben moeten doen om de finish te halen…

Tot slot wil ik Vifit Sports heel erg bedanken dat ik mocht meedoen met deze wedstrijd en alle repen en sportdranken mocht proeven toen ik het nodig had. 😉

Heb jij afgelopen zondag ook gelopen? Ben jij ook tevreden over je prestatie? Let me know!

Liefs
Jip